ای که تو با چشمهای نازت ، دیوانه کردی قلبم را ،
                        نگاهی هم به قلب من بینداز
                        ای که تو با ناز نگاهت ، دیوانه کردی چشمانم را ،
                        حس کن هوای نفسهایم را ...
                        ای که تو با دستان گرمت ، به آتش کشیدی دستان سردم را ،
                        مرا  در میان خودت بگیر ، مرا بسپار به آغوشت ، رهایم کن
                        در آغوشت،
                        از همه چیز خلاصم کن، بگذار لحظه ای رویایی شوم...
                        ای که تو دیوانه کرده ای دل عاشقم را ،
                        در این حال جنونم ، تویی تمام جانم ، قبله راز و نیازم ،
                        ای که تو با چشمهای نازت ،
                        مرا از آن حال به این هوای عاشقی برده ای
                        ای که بدون تو هیچم ، لحظه ای نباشی پوچم،
                        خالی از عشق و محبت ، خالی از وفا و عادت...
                        ای که بدون تو حتی برای خودم هم نمیتوانم زندگی کنم ،
                        منی که مدتهاست برای تو زندگی میکنم
                        ای که بدون تو نفس در سینه نیست ،
                        منی که مدتها به عشق تو نفس میکشم ....
                        ای که بدون تو زندگی برایم بی معناست ،
                        منی که از تو یاد گرفته ام رسم زندگی را....
                        دست خودم نیست حالم ، بدون تو بازی زندگی را میبازم ،
                        ای که تو هستی پلی عبور از دره ی بی وفایی ها...
                        رهایم نکن، مثل همیشه که مرا درک میکردی ،
                        احساسم کن ، مثل همیشه که دوستم داشتی ، عاشقم کن ،
                        مثل همیشه که بودی ، مرا تا پایان راه همراهی کن، که تنها
                        نباشم ،
                        جدا از تو و با غمها نباشم ، خودم باشم و خودت ،
                        بوسه میزنم بر روی گونه هایت ،
                        خیالم راحت است ، قلبم با تو دیگر تنها نمیماند....  
                   

      یادش بخیر کودکی! قهر میکردیم تا قیامت ......
       و لحظه ای بعد قیامت می شد.
      

 ......چه دردیست در میان جمع بودن
       ولی در گوشه ای تنها نشستن....
      به رسم دوستی دستی فشردن
      ولی با هر سخن قلبی شکستن
   

نمي دانم چه رابطه ايست بين نبودنت با رنگ ها...
      دلتنگ تو که مي شوم
      زندگي ام سياه مي شود انگار......
       

گفتی محبت کن برو...
       باشد
       (خداحافظ )


       ولی
       رفتم که تو باور کنی
        دارم محبت می کنم

که مرا از يـاد برده اي
      ايـن منـــم که به يـادم اجـازه نمي دهم
      حتـــي از نزديکي ذهـن تــو عبور کند
      صحبـــت از فـرامـوشي نيســــت ....
      صحبــــت از ليـاقـــت اســـت !!!
     

آب نریختـــــم که برگردی

      آب ریختـــــم تـــا پاک شود

      هر چه رد پای توست …..از زنـــدگی ام…!
     

گریه" تر "میکنه

      باید مهربان "تر" میشدی
       
      گناه نامهربانیت به گردن گریه نینداز
    

 این بار تو بگو که “دوستت دارم”

      نترس……….

      من آسمان را گرفته ام که به زمین نیاید
   

هرکس به طریقی دل ما می شکند  , اما تو خیلی خلاقیت به خرج دادی
      آورین …آورین
     

اشک‌هایم نباش !

      از لبخندم بترس

      که معنایش اشک‌های فردای توست…………!

 

اشک‌هایم نباش !

      از لبخندم بترس

      که معنایش اشک‌های فردای توست…………!

      اگر روزی بین رفتن و ماندن شک کردی
      حتما برو، بی معطلی
       چون نمی بایست کار به شک می کشید که بیاندیشی یا نیاندیشی . . .
    

اگه دل سرد و مغرورم اگه حسی نمیگیرم

      نه اینکه با تو عشقی نیست من از چشمات دلگیرم

      از چشمات دلگیرم...

    

      بدم میاد از اینایی که وقتی دارن از طرفشون جدا میشن براش آرزوی خوشبختی می
      کنن ..

      داری میری برو دیگه فیلم بازی نکن!


      تو داری میری از دستم   باید فکر خودم باشم

      دارم تصمیم میگیرم که از یادت جدا بشم

تنها روزنه امیدی است که هیچگاه بسته نمیشود
      تنها کسی است که با دهان بسته هم میتوان صدایش کرد
      با پای شکسته هم میتوان سراغش رفت
      تنها خریداری است که اجناس شکسته را بهتر بر میدارد
      تنها کسی است که وقتی همه رفتند میماند
      وقتی همه پشت کردند آغوش میگشاید
      وقتی همه تنهایت گذاشتند محرمت میشود
      و تنها سلطانی است که با بخشیدن آرام میگیرد نه با تنبیه کردن
       
    

چشمم را به سلامتی تو
      نوشیدم....
      مستانه عربده می کشم تو را......
      آری امشب دوباره مستم...
      قلم را به دریا می زنم...
      بر روی خاک سجده می کنم...
      سرم را به باد می دهم...
      مگو که چهار عنصر را نمی شناسی قبلا آتش
      گرفته ام......
       
   

اگر نفسی در سینه است ، تو خودت میدانی برای تو نفس میکشم
                        برای تویی که تمام وجودم هستی ،
                        تویی که به خاطرت گذشتم از همه چیز ، بی تو جای من در
                        اینجا نیست
                        تمام قلبم خلاصه میشود در عشق تو ،
                        تمام نگاهم فدا میشود در عمق چشمان تو ،
                        بی وفا نشده ام که روزی دل بکنم از دنیای عاشقانه تو
                        دنیایی که درونش آرامم ، تا تو باشی من نیز تنها با تو
                        میمانم ،
                        تا با هم برسیم به آرزوهایمان، تا نشود حسرت رویاهایمان
                        اگر نفسی در سینه است ،
                        تو هستی که بودنت برایم زندگی دوباره است
                        در این لحظه و همه لحظه ها ، در اینجا و همه جا تو هستی در
                        خاطرم ،
                        تا چشم بر روی هم گذاشتم فهمیدم که بدجور عاشقم!
                        چون در همان لحظه که چشمانم را بسته بودم باز هم تو را
                        دیدم که میدرخشی برایم...
                        میشود از نگاهت احساس کرد که تو چقدر با وفایی ، قدر دلم
                        را میدانی ،  
                        هیچگاه تنهایم نمیگذاری،
                        از این احساس بود که احساست کردم ، تو را دیدم و درکت کردم
                        ،
                        تا اینکه دلم عاشقت شد ، دلم به لرزه افتاد و دنیا ، شاهد
                        این عشق بی پایان شد....
                        من همه احساستم برای تو است ، ای با احساس من ،
                        همه وجودم مال تو است ، برای تو که تمام وجودم هستی ....
                        بیا تا همچنان برویم ، این راه مال من و تو است ،
                        بیا تا با هم بدویم تا برسیم به جایی که تنها من و تو
                        باشیم ،
                        جایی که سکوت باشد و تنها صدای نفسهایمان ...
                        لحظه ای حس کن این رویای عاشقانه مان...

                        یادت باشد که مرا آرزو به دل گذاشتی ، مرا در حسرت همه چیز
                        گذاشتی...
                        وقتی دیدنت از آن دور دستها نیز آرزوی من است ، نگاه به
                        چشمانت را در خواب میبینم
                        یادت باشد که مرا بدجور به انتظار گذاشتی،
                        در آن ساحل عاشقی آنقدر منتظرت نشستم که سرزمینم به وسعت
                        یک کویر شده ،
                        دلم خشک خشک تشنه ی قطره ای محبت شده
                        یادت باشد که پا گذاشتی بر روی همه چیز ، فکر کنم دیگر دلت
                        در فکر و خیال من نیست
                        یادت باشد که یادم نرفته حرفهایت ،
                        آن همه قول و قرار های عاشقانه نیز که جای خودش ، بماند!
                        یادت باشد آن روز ، همان دیروز ، گفتی تا امروز مال هم
                        میمانیم ، همدیگر را تنها نمیگذاریم ،
                        چه خوش خیال بودم ، فکر فردا نبودم ،
                        دیروز را میدیدم که عاشقانه با منی ، نمیدانستم روزی از
                        دلم ، دل میکنی
                        یادت باشد که نرفته از یادم گذشته ها را ، کارم شده فکر
                        کردن و افسوس خوردن ،
                        خیلی سخت است در اوج عاشقی از عشق مردن...
                        خیلی سخت است غنچه عشق در قلبت بشکفد و همان لحظه پر پر
                        شود ،
                        لحظه پژمرده شدنش را با چشمهای خودت ببینی
                        و بفهمی آن گل مال تو نبوده ، با هوای قلب تو سازگار
                        نبوده....
                        یادت باشد که دلخوشی هایت مرا به اوج برد ،
                        یادت نرود که مرا با دستهای خودت رها کردی به جایی که دیگر
                        خودت نیستی ،
                        جایی که باور ندارم دیگر مال من نیستی ....
                        یادت باشد همه چیز را ، فردا نیایی بگویی به یاد ندارم
                        چیزی را ،
                        یادت باشد که یادم نرفته بی وفایی هایت ، میدانستم شاید
                        روزی قلبت با دلم راه نیاید.....
                    

میخواستمت اما رفته بودی ، آمدم ببینمت اما دیگر نبودی...
                        نه میتوانم دل ببندم با دلی شکسته ، نه میتوانم بروم با
                        این پاهای خسته...
                        چشمانم پر از نیاز ، قلبی پر از دلتنگی ، زندگی مانده و یک
                        عالمه خاطره
                        خاطره هایی که کاش همچو عشقمان میسوخت ،
                        اگر نیستی ، اگر مرا تنها گذاشته ای و رفتی دیگر چه سود
                        دارد
                        خاطره هایی که از تو در دلم جا مانده؟
                        عذابم میدهد ، دلتنگم میکند ،
                        حالا که نیستی دیگر دلم لحظه شماری نمیکند
                        میخواستمت اما رفته بودی...
                        این هوایی که در آنم هوای مسمومیست ، مرا از پای در می
آورد
                        یک هوای پر از دلتنگی ، نیست در آن کسی که آرامم کند،
                         نیست کسی که مرا درک کند!
                         یخ زده آتش عشقمان ، کجاست آن قول و قرار های دیروزمان ،
                        کجاست آنهمه مهر و وفا ، چه صبری داده ای به من ای خدا !
                        به بیراهه میروم ، به دنبال سایه ی خودم میروم ،
                        هر چه میروم به او نمیرسم!
                        سرگردان و بی قرارم ، نمیخواهم از یک عشق پوچ بمیرم!
                        وقتی شکسته ای بال مرا برای پرواز ،
                        وقتی دادی یک عالمه غم به این دل پر از نیاز
                        وقتی مرا در حسرت گذاشتی ،مرا در این طوفان پر از درد تنها
                        گذاشتی ،
                        چرا باید هنوز هم به تو فکر کنم؟
                        تویی که گذشتی از من و احساسم ، دیگر نمیروم تا به تو
برسم!
                         همینجا میمانم ، خاطره هایت را همینجا که مانده ام خاک
                        میکنم ،
                        برای همیشه فراموشت میکنم ،
                        تو هم مثل همه ، همه آمدند ، شکستند ، رفتند !
                        مثل همه بیماری ، هیچ درکی از احساس نداری ،
                        قدر دل بی وفای خودت را هم نمیدانی!
                        همان بهتر که رفتی...

                     

کاش عاشقت نبودم  ، که اینگونه بسوزم به پایت ،
                        که اینگونه بمانم در حسرت دیدارت
                        کاش عاشقت نبودم که عذاب بکشم ،
                        تمام دردهای دنیا را بر دوش بکشم...
                        که شبهایم  را با چشمان خیس سحر کنم،
                        روزهایم را با دلتنگی و انتظار به سر کنم
                        کاش عاشقت نبودم که اینگونه دلم سوخته نباشد ،
                        در هوای سرد عشقت افسرده نباشد
                         کاش عاشقت نبودم که اینک تنها باشم ،
                        تو نباشی و من پریشان باشم ،
                        تو نباشی و من دیوانه و سرگردان باشم...
                        کاش عاشقت نبودم که اینک لحظه هایم بیهوده بگذرد ،
                        فصلهایم بی رنگ بگذرند ،تا حتی دلم به خزان نیز خوش
                        نباشد...
                        تقصیر خودم بود که هوای عاشقی به سرم زد ، تا خواستم فرار
                        کنم ،
                        عشق تیر خلاصش را به بال و پرم زد ،
                        تا خواستم دلم را پشیمان کنم ، دلم ، دل به دریا زد....
                        دل به دریا زد و بدجور غرق شد ، همه امیدهایم زیر آب محو
                        شد....
                        کاش عاشقت نبودم که اینک از دست تو ناله کنم ،
                        شب و روز دلم را سرزنش کنم ....
                        قلبم میلرزد ، تمام وجودم تمنای آغوشی را میکند که آن آغوش

                        رویاییست که گاهی فکر میکنم رسیدن به آن محال است
                        چشمانم دیگر از اشک ریختن سویی ندارند ،
                        چشمانی که تمام لحظه ها انتظار این را میکشند که به دیدار
                        چشمان تو بیایند
                        کاش عاشق دل بی وفایت نبودم ، بی نیاز بودم ،
                        مثل خودت بیخیال بودم ، کاش مهم نبود برایم بودنت ،
                        دیگر احساس نیاز نمیکردم در تمام لحظه های نبودنت !
                    

كوجه را ديدي به وقته شب جه تنها ميشى؟؟؟

بيتو از ان كوجه تنها ترم............!!!

خاطرات مثه يه تيغ ميمونه!!درسته نميتونه ركت رو بزنه اما.............

تا ميتونه زخميت ميكنه...!!!!!!!!

از تو میگذرم بی آنکه دیگر تو را ببینم ،
                        از تو میگذرم بی آنکه خاطره ای را از تو بر دوش بکشم ،
                        نمیخواهم دیگر طعمی را از عشق بچشم.
                        از تو میگذرم ، تویی که گذشتی از همه چیز ،
                        این را هم فراموش میکنم ، جای من در اینجا نیست!
                        میروم تا آرام باشی ، تا از شر من و احساسم راحت باشی ،
                        میروم تا روزی پشیمان شوی ،حیف احساسات عاشقانه ام بود ،
                        میروم تا با کسی دیگر همنشین شوی
                        از تو میگذرم و شک نکن که فراموشت میکنم ،
                        هر چه شمع و شعله و آتش بود را در قلبم خاموش میکنم ....
                        نه اندیشیدن به تو فایده دارد ، نه فکر کردن به خاطره هایت
                        ،
                        حالا آنقدر به دنبالم بیا تا خسته شود پاهایت....
                        تو لیاقت مرا نداری ، از تو میگذرم تو ارزشی برایم
                        نداری....
                        کارت شده بود دلشکستن و بی وفایی ،
                        روز و شب من این شده بود که از تو سوال کنم کجایی؟؟
                        چرا پاسخی به دل گرفته ام نمیدهی ،
                        چرا سرد شده ای و مثل آن روزها سراغی از من نمیگیری؟
                        فکر کرده ای کیستی، برو با همان عاشقان سینه چاکت ،
                        برو که تو با یک نفر راضی نیستی!
                        از تو میگذرم بی آنکه تو را ببینم ،
                        محال است دیگر برگردم ، حتی اگر از غم و غصه بمیرم....
                        از تو میگذرم و بی خیالت میشوم ،
                        شک نکن بدون تو از شر هر چه غم در این دنیاست راحت میشوم
                        اشتباه گرفته ای ، من آن کسی که میخواهی نیستم ،
                        تا هر چه دلت خواست با دلش بازی کنی ،
                        میروم تا حتی نتوانی یک لحظه هم نگاهم کنی....
                        از تو میگذرم بی آنکه لحظه ای برگردم و تو را ببینم ،
                        یک روز بیا تا حساب تمام بی محبتهایت را از قلب شکسته ام
                        برایت بگیرم....
                  

بیهوده میگردم به دنبالت،
                        وقتی نیستی ، بیهوده نشسته ام چشم به راهت
                        شاید وقت این است که حسرت گذشته های شیرین با تو بودن را
                        بخورم
                        تنها بمانم و کوله باری از غم را بر دوش بکشم
                        دیروز گذشت و پیش خود گفتم فردا در راه است ،
                        فردا آمد و دیدم هنوز دلم چشم به راه است ،
                        مدتی گذشت و هنوز هم در حسرت دیروزم ،
                        چه فایده دارد وقتی روز به روز از غم عشقت میسوزم؟
                        پیش خود میگویم شاید فردا بیایی ،شاید هنوز هم مرا بخواهی
!
                        تقصیر دلم بود نه چشمانم ،
                        این قصه که تمام شد، باز هم اگر بخواهی میمانم
                        نشستم به انتظار غروب تا یک دل سیر گریه کنم ،
                        شاید کمی آرام شوم ، غروب آمد و بغض سد راه اشکهایم ،
                        شب شد و هنوز نشکسته شیشه غمهایم،
                        این حال و روز من است ،
                        نیستی که ببینی این روزهای بی تو بودن است
                        تمام هستی ام تویی ،از لحظه ای که نیستی ،
                        انگار که من نیز نیستم ، انگار مدتی را با عشق زندگی کردم
و
                         بعد از تو ،مال این دنیا نیستم !
                        از آغاز نیز اهل دیار تنهایی بوده ام ،
                        تو رهگذری بودی و من با تو مدتی آشنا بوده ام
                        از کجا میدانستم اهل دل نیستی ،
                        عشق را نمیشناسی و با من یکی نیستی ،
                        از کجا میدانستم که تنها میشوم ،
                        من بیچاره باز هم بازیچه دست غمها میشوم !
                        بیهوده میگردم به دنبالت ،
                        با وجود تمام بی محبتی هایت ، باز هم میخواهمت....
                    

قصه ام از انجا شروع شد كه بي هوا امدي......!!

بي انكه بخواهمت.....!!!

و غصه ام از شبي كه امدي رفته...!!

هيجكاه نميتوانم خاطراتت را دفن كنم!!انهم با دستاني كه تمامه ارزويش جاي كرفتن در دستانه تة بود!!!!